(17)

روی کره زمین، هر انسان زنده، برای خودش یک سری ترسهایی دارد. این ترسها، ممکن است هیچ وقت اتفاق نیافتند اما تا زمانی که فرد زنده است ترس او نیز بالقوه وجود دارد و می تواند از درون روح او را بجود.

من هم ترس دارم. ترس من هم آنقدر برای من ترسناک هست که بعضی اوقات حس می کنم حتی فکر کردن در موردش، اینکه اتفاق بیافتد، فلجم می کند.

من از تنهایی می ترسم. نه از آن تنهایی ها که شب تنها بمانم و از این جور خزعبلات! نه!

تنهایی ترسناک من از آن نوع هاست که زمانی که تنها هستی و درد داری، کسی نباشد که به او مراجعه کنی. از آن نوع هایی که توی جمع هستی، و آنگار نیستی. انگار که وجود نداری، اضافه ای.

وحشت دارم ازش. می ترسم از این نوع ترس! 

می ترسم از اینکه تنها بمیرم، حتی اگر جان سخت باشم.

و آن وقت روی قبرم بنویسند، جان سخت بود ولی، تنها مُرد.