(6)

هر بار که سعی می کنم متفاوت عمل کنم، حتی با اینکه در آن لحظه از انجام دادم هر چیزی که در حال انجام دادنش هستم خوشحالم، بعدا پشیمان می شوم.

مثلا، خوشحالی. هر دفعه که سعی می کنم بی نهایت خوشحال باشم، هزاران هزار دلیل و برهان بر سرم هوار می شوند که نباید دیگر انقدر شاد می بودم!

یا اگر از ته دلم خندیدم، بعدا پشیمان شدم.

هر دفعه مداوم با خودم تکرار می کنم که زندگی دو روز بیشتر نیست و باید ببخشم و باید شاد باشم و باید لذت ببرم. اما از اینکه باید هر بار دیگران را و همینطور خودم را توجیه کنم که چرا باید شاد بود، خسته شدم.

واقعیت، غمگین بودن راحتترین کار دنیاست. من همیشه میلیون ها دلیل برای غمگین شدم دارم. اما فقط با یک دلیل واقعی می توانم شاد بشوم. فرصت شاد بودن خیلی خیلی کم است و من بسیار نگرانم.

دلم نمی خواهد غمگین و دلمرده بمیرم! 

دلم می خواهد همیشه بخندم و همیشه سرحال و خوشحال باشم حتی اگر شرایط هیچ وقت آن چیزی که من می خواهم نباشد!

حتی اگر دیگران هم فکر بد کنند. حتی اگر دیگران دوست داشته باشند من را دلمرده ببینند.