(31)

تا زمین را طبیعتست آرام

هیچی چیزی واقعا زیبا تر و ارامش بخش از بودن توی طبیعت نیست. توی زندگی امروز که ادما گم شدن توی روزمرگی و دود و دم و قسط و بدهی و هزار گرفتاری دیگه، کافیه قصد فرار کنی. حتی برای چند ساعت که نه صدایی جز صدای طبیعت و حسی جز گرفتن انرژی از مادرت "زمین" نباشه... ما ادم ها کامل نیستیم. هیچ کسی نمی تونه ادعا کنه که ضد گلوله ست. باید گاهی اوقات هر چی تو دست و بالمون هست رو بزاریم زمین و به خودمون فرصت تنفس بدیم. اینطوری می تونیم قدم های بعدی با انرژی بیشتری برداریم یا حداقل کمی به محیط اطرافمون توجه کنیم. خوشبختی توجه به داشته های کوچیک و لذت بخش زندگیه...